Οστέινος Σκελετός αποτελείται από:
Σκελετό Κεφαλής
Αυτός ονομάζεται κρανίο. Χωρίζεται στο εγκεφαλικό και το προσωπικό κρανίο
Σκελετό Κορμού
Αυτός περιλαμβάνει: τη Σπονδυλική στήλη και το θωρακικό σκελετό
Σκελετό Άκρων
Αυτός περιλαμβάνει το Σκελετό Άνω Άκρων και το Σκελετό Κάτων Άκρων
Σπονδυλική Στήλη
Σπόνδυλοι
είναι τα 24 οστά που μπαίνοντας το ένα πάνω στο άλλο σχηματίζουν τη σπονδυλική στήλη.
Είναι οι χόνδροι που χωρίζουν τον κάθε σπόνδυλο. Ενεργούν ως απορροφητήρες (αμορτισέρ) των πιέσεων-δυνάμεων που ασκούνται στη σπονδυλική στήλη και της επιτρέπουν να κινείται προς κάθε κατεύθυνση. Ο κάθε δίσκος στο εσωτερικό του έχει ένα πυρήνα μαλακό (όπως το ζελέ) που περιβάλλεται από δακτυλίους ανθεκτικών ινών.
Οι σπονδυλικές αρθρώσεις
Είναι οι μικρές αρθρώσεις που συνδέουν τους σπονδύλους μεταξύ τους και διατηρούν τη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης.
Είναι ένα δίκτυο από νεύρα που κατεβαίνουν από τον εγκέφαλο μέσα από ένα σωλήνα της σπονδυλικής στήλης. Τα νεύρα αυτά, οι ρίζες τους, βγαίνουν από τη σπονδυλική στήλη προς τα χέρια και τα πόδια, περνώντας ανάμεσα από τους σπονδύλους.
Σύνδεσμοι: είναι γερές ίνες (ταινίες) που στηρίζουν τις αρθρώσεις της Σπονδυλικής Στήλης.
Είναι φυσιολογικές καμπές που κάνει σε διάφορα σημεία η Σ.Σ.
Είναι η αυχενική λόρδωση προς τα εμπρός,
η θωρακική κύφωση προς τα πίσω στην πλάτη και
η οσφυϊκή λόρδωση προς τα εμπρός στη μέση.
Αυτές οι καμπύλες κάνουν τη Σπονδυλική Στήλη πιο ανθεκτική, πιο σταθερή και περισσότερο ευκίνητη
Παθήσεις
Πολλές φορές όμως παρουσιάζονται υπέρμετρες κυρτώσεις της σπονδυλικής στήλης από παθολογικές αιτίες, και τέτοιες είναι οι:
- Λόρδωση με έντονο άνοιγμα προς τα οπίσω, ονομασία που προήλθε από την υπεροπτική γενικότερη εικόνα των Λόρδων.
- Κύφωση, αντίθετη της προηγουμένης, με έντονο άνοιγμα προς τα εμπρός, εμφανέστερη σε υπερήλικα άτομα, και
- Σκολίωση, με έντονη κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης, είτε δεξιά, είτε αριστερά.
Οσφυαλγία
Η εμφάνιση της οσφυαλγίας είναι πολύ συχνή, έχει μάλιστα υπολογιστεί μετά από στατιστικές μελέτες ότι το 60-80% των ανθρώπων έχουν τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους την εμπειρία του πόνου στη μέση. Το ποσοστό της ακριβούς διάγνωσης των ασθενών με πόνο στη μέση που επισκέπτονται ιατρό είναι μόνο 15% ενώ το υπόλοιπο 85% αποχωρεί από το ιατρείο με μη ειδική διάγνωση του αιτίου που προκάλεσε τον πόνο.
Αυτό δείχνει την πολυπλοκότητα της παθολογίας που επικρατεί στην οσφύ και την ανάγκη για εξειδίκευση και έρευνα με σκοπό την πληρέστερη αντιμετώπιση των ασθενών.
Γενικά τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης θεωρούνται τρίτα σε συχνότητα μετά τα καρδιαγγειακά και τις αρθροπάθειες.
Η οσφυαλγία αποτελεί το πιο συχνό αίτιο περιορισμού των δραστηριοτήτων στις ηλικίες κάτω των 45 ετών. Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε τη συχνότητα των κακώσεων της σπονδυλικής στήλης κατά την εργασία, όπου η μέση αποτελεί το πιο συχνό σημείο τραυματισμού στον επαγγελματικό χώρο.
Η οσφυαλγία , γενικά, προέρχεται από τραυματισμό, ανεπάρκεια ή βλάβη στο μεσοσπονδύλιο δίσκο , αρθρικές αποφύσεις, συνδέσμους, μύες, οστά και νεύρα.
Θα μπορούσαμε να ταξινομήσουμε τις καταστάσεις αυτές σε επτά μεγάλες ομάδες:
1. Εκφύλιση
2. Κακώσεις
3. Μεταβολικά νοσήματα
4. Φλεγμονώδεις καταστάσεις
5. Μικροβιακές φλεγμονές
6. Όγκοι
7. Ειδικές καταστάσεις που προκαλούν οσφυαλγία ( εγκυμοσύνη κ.α)
Όπως όλες οι αρθρώσεις στο σώμα και οι σπονδυλικές αρθρώσεις μπορεί να προσβληθούν από αρθρίτιδα (πιο συχνά οστεοαρθρίτιδα). Μαζί με την καταστροφή του χόνδρου των αρθρώσεων και την φλεγμονή της άρθρωσης, δημιουργούνται οστικές προεξοχές (οστεόφυτα ή άλατα), στα μέρη που ο δίσκος συνδέεται με τον σπόνδυλο.
Ο συνδυασμός αυτής της φθοράς του δίσκου και της οστεοαρθρίτιδας των σπονδυλικών αρθρώσεων αποκαλείται συνήθως αυχενική ή οσφυϊκή σπονδυλοαρθροπάθεια.
Είναι πόνος στη διαδρομή του ισχιακού νεύρου. Το νεύρο αυτό βγαίνει ανάμεσα από τους δύο τελευταίους σπονδύλους και διαμέσου του γλουτού, του μηρού και της κνήμης φθάνει μέχρι τα δάκτυλα του ποδιού. Αν ερεθιστεί η Σ.Σ. από κάποιο προεξέχοντα δίσκο (δισκοκήλη - δισκοπάθεια) ή μια φλογισμένη άρθρωση, προκαλείται έντονος πόνος που μπορεί να φτάσει μέχρι τα δάκτυλα.
Η ελάττωση της οστικής μάζας στους σπονδύλους, τους κάνει αδύνατους και εύθρυπτους με αποτέλεσμα με μια μικρή αιτία να σπάζουν (να καθιζάνουν), προκαλώντας έντονο πόνο. Αυτή είναι η πιο συχνή αιτία πόνου στη Σ.Σ. στα ηλικιωμένα άτομα (άνω των 60 ετών).
Ρευματικές παθήσεις είναι οι μη τραυματικές και μη χειρουργικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος (Εικόνα 2) και οι παθήσεις του συνδετικού ιστού. Είναι δηλ. οι παθήσεις των αρθρώσεων (Εικόνες 3-4), των τενόντων, των συνδέσμων, των ορογόνων θυλάκων, των μυών, των οστών και της σπονδυλικής στήλης (Εικόνες 5-6).
Παθήσεις των πελμάτων (ασυμμετρίες της καμάρας), όπως
πλατυποδία, κοιλοποδία, ραιβοποδία, προβλήματα στα μετατάρσια, άκανθα πτέρνας (ασύμμετρη ανάπτυξη οστού στην κάτω επιφάνεια της φτέρνας).
Σκολίωση
Χονδροπάθεια επιγονατίδας (πολύ συχνή στα κορίτσια)
Κάλοι
Ιστοσελίδες:
ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΕΝΤΖΟΥ Α2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου